เปิดโปง ปมซ่อนลึก ที่ไม่ดี ก็มีที่อันโดร่า

ท่องไปในอันโดร่า

รวมทุกตอนในซีรีส์ ท่องไปในอันโดร่า

พาดหัวซะ จะโดนเกลียดจากประชาโลกชาวอันโดร่าไหมนี่ เอาวะ อย่างมากก็ราว ๆ เจ็ดหมื่นกว่าคนเอง เสี่ยงตายจัดไป  ตอนที่แล้วอวยประเทศอันโดร่าไปเสียยกใหญ่ ในตอน เล็กพริกขี้หนู นี่แหละ ประเทศอันโดร่า มาถึงตอนที่ต้องพูดความจริงอีกข้างกันบ้าง เฮ้อ ถอนหายใจลึก ๆ แล้วเริ่มจาก

ราคาอสังหาริมทรัพย์ที่แพงเว่อร์

เรื่องที่รบกวนใจอิฉันมากที่สุดเห็นจะเป็นราคาบ้านที่เวอร์วัง ทั้งยังไม่ค่อยมีตัวเลือก ถ้าถามว่าแพงมากเวอร์แบบโมนาโค นิวยอร์ก หรือ แม้แต่ฮ่องกงไหม ก็ยังถือว่าเป็นน้อง ๆ พวกพี่ ๆ เขาอยู่ ราคาหรือประมาณคอนโดสุดหรูเพลินจิต สุขุมวิท ทองหล่อ ราว ๆ นั้น จริง ๆ ราคานี้อิฉันก็พอรับได้อยู่หรอกนะ เคย ๆ อยู่ย่านแพงเวอร์วังก็ไม่ได้แปลกใจ แต่ที่รับไม่ไหว ศรีไม่ยอมทน เพราะราคาที่ว่ามันไม่ได้มาพร้อมความหรูเริ่ดแบบมาตรฐานไทย อันนี้อิฉันต้องยอมรับเลยว่าความหรูหราพี่ไทยของเราไม่น้อยหน้าชาติใดในโลกเลย ใครว่าไทยยังไม่พัฒนา โอ้ย อิฉันจะเถียงจนเอ้นขึ้นเลยทีเดียว 

เอานะ ราคาอารมณ์เพลินจิต แต่ห้องที่ได้ราว ๆ อพาร์ทเม้นท์ให้เช่าสมัยอิฉันยังเป็นนักศึกษาอยู่ 

คอนโดสุดหรูกลางเมืองอันโดร่านี่ที่กำลังสร้างอยู่ เธอเชื่อไหมราคาราว ๆ หนึ่งหมื่นยูโรต่อตารางเมตร ได้แค่ห้องเท่านั้น ไม่มีสระว่ายน้ำส่วนกลาง สวนหย่อม ห้องสปา คาราโอเกะ แบบบ้านเราหรอกนะ เอาว่าจอดรถเสร็จก็เข้าห้องมีเท่านั้นจ๊ะ อ๋อ อิฉันได้บอกไหม ราคาที่ว่าไม่รวมที่จอดรถนะเคอะ อยากได้ที่จอดขนาดเท่าแมวจาม สนนราคาอยู่ที่ 30,000 ยูโร ล้านกว่าบาทน่ะ แถวต่างจังหวัดบ้านเรา ราคานี้ซื้อที่พร้อมปลูกบ้านจัดงานแต่งงานฉบับโป้ง ๆ ฉึ่ง ได้เลยจ๊ะ 

ตัวอย่างโครงการใหม่ ๆ ที่กำลังสร้างและกำลังจะสร้าง อันนี้คัดสรรมาเฉพาะที่หรูจริง หรูจัง ราคาไม่ต้องพูดถึง สมน้ำสมเนื้อจ๊ะ แต่สำหรับผู้มีรายได้สูงที่ย้ายมาอันโดร่าด้วยเหตุผลทางด้านภาษีก็ประหยัดภาษีเอามาซื้อบ้านได้จ๊ะ

อันแรก Ordino Mountain Resort

นี่เลย เจาะกลุ่มไฮท์ มาพร้อมราคาไฮท์เช่นกัน ยูนิตเล็กสุดอยู่ที่ราว ๆ 160 ตารางเมตร ด้วยราคาน่ารัก กลม ๆ 2 ล้านจ๊ะ ไม่ใช่ล้านบาทนะ ล้านยูโร โอ้แม่เจ้า ตกตารางเมตรละ หมื่นกว่า ๆ เอง แต่ต้องบอกว่าของเขาดูหรูจริง ทั้งประเทศนี้มีโครงการที่มีส่วนกลางแต่ไม่กี่ที่ ที่นี่มาพร้อมฟิตเนสเล็ก ๆ จากุซซี่น้อย ๆ แต่วิวเธออลังมาก ซื้อได้ก็เรื่องหนึ่ง จ่ายค่าส่วนกลางอีกปีละ 6,000 ยูโร สองแสนบาทสวย ๆ ค่ะ

ปล. อันนี้มิใช่ใจกลางเมืองนะจ๊ะ เป็นเมืองน่ารัก ๆ ชื่อว่า Ordino ได้รับความนิยมเช่นกัน

อันดับที่สอง Escala

แต็น แต้น ราคาดีขึ้นมาหน่อย ส่วนตัวฉันชอบโครงการนี้เพราะวิวจ๊ะ ทำเลนี้ไม่ได้ไฮท์มากที่ดินยังไม่ถึงกับแพงเท่าทำเลอื่น แถวนี้เขาเรียกว่า Engolasters มีทั้งหมด 14 ห้อง ห้องละ 200 ตารางเมตร และ ระเบียงใหญ่ถึง 90 ตารางเมตร ราคากลม ๆ สวย ๆ ที่ 2 ล้านยูโรเช่นกัน มีสปาเล็ก ๆ น่ารัก แบ่งกันใช้ในหมู่เพื่อนบ้าน วิว ราคาหลักล้านมาก ตอนนี้ยังไม่เริ่มสร้าง จองได้ เสร็จเมื่อไหร่ เมื่อนั้น

ตัวอย่างสุดท้าย La Querola d'Ordino

สำหรับโครงการใหม่ ในเมือง Ordino เช่นกัน

โครงการนี้ดูจะใกล้เสร็จกว่าใครเพื่อน ออกแบบโดยสถาปนิคชื่อดังระกับโลก นามว่า Jean Nouvel เขาดังอยู่นะ แต่อิฉันก็เพิ่งมาเคยได้ยินชื่อนี่แหละ ขอประทานอภัย ต้องบอกว่าดีไซน์เขาล้ำมาก โครงการนี้อิฉันได้ไปเดินทุกซอกทุกมุมมาแล้ว นางมีสไตล์สุด ๆ อารมณ์เหมือนถ้ำ หน้าต่าง เฟอร์ หาความธรรมดาไม่ได้เลย

ห้องเล็กสุดที่มีตอนนี้ 120 ตารางเมตร บวกที่จอดรถและห้องอารมณ์ว่าเก็บของจำไม่ได้ว่าขนาดเท่าไหร่ ราคาย่อมกว่าสองโครงการนั่นหน่อย 1.6 ล้านยูโรเท่านั้นเอง เฮ้อ

ดีไซน์เป็นเลิศ เสียก็แต่เป็นจุดอับแสงแดด และ โครงการเน้นวิวมากกว่าแสง ห้องออกจะมืด แต่วิวดีทุกห้องนะคะ ส่วนตัวชอบดีไซน์มาก แต่ไม่มีแสงแดดมันก็ทดแทนกันยาก แต่เหตุผลจริง ๆ คือ มันแพงไปสำหรับอิฉันค่ะ

พอเห็นภาพไหมค่ะ เพื่อน ๆ นี่คือโครงการที่หรูที่สุดที่มีตอนนี้ หรูกว่านี้ไม่เคยมีค่ะ ต้องบอกว่าอันโดร่ายังต้องมาเรียนรู้เรื่องความหรูหราจากพี่ไทยอีกเยอะค่ะ แต่เรื่องราคาเขานำเราไปแล้วค่ะ และจะไปอีกไกลมาก ด้วยระบบภาษีที่ดูจะหอมหวานสำหรับชาวยุโรป (อ่านใน เล็กพริกขี้หนู นี่แหละ ประเทศอันโดร่า ได้จ้า) ไม่นานคงได้เห็น มินิโมนาโค ตามมาอย่างแน่นอน

ส่วนโครงการเก่า ๆ ที่สร้างมานานแล้วราคาพอจับต้องได้บ้าง แต่ค่าส่วนกลางมหาโหด ด้วยความที่ตึกมันเก่าน่ะ ฉันไปดูห้อง ๆ หนึ่ง ราว ๆ หนึ่งร้อยตารางเมตร ตึกเก่าราวสามสิบปี ค่าส่วนกลางปีละ 2,600 ยูโรจ๊ะ ตกตารางเมตรละ 80 เลย ราคาเท่าคอนโดหรูกลางกรุง กทม ที่มีทุกอย่างบริการรวมทั้งบลัดเลอร์ดูแลไม่ให้ขาดตกบกพร่องแต่ที่อันโดร่า มีแค่ห้องโทรม ๆ ให้ไปตบแต่งกันเอาเอง นี่ยังไม่รวมที่เขาเรียกเก็บเพิ่มอีก ห้าพันเพราะน้ำรั่วเข้ารานจอดรถต้องซ่อมด่วน อุตะ ของใหม่ก็แพงสุดขีด ของเก่าต้องตามซ่อม สุดทน 

มาดูห้องราคาต่ำกว่าแสนกันบ้าง

สนนราคาที่เป็นไปได้ 75,000 ยูโร ขนาด 21 ตารางเมตร ถ้าคิดจะเป็นโสดตลอดไป ห้องนี้ก็ใหญ่พอตัวทีเดียว สภาพอย่างที่เห็น วิวเพื่อนบ้านที่รัก ราคานี้บ้านเราก็พอจะซื้อ LPN ศุภาลัยได้แล้ว มีส่วนและสระให้ได้หายใจหายคอ

นี่แหละเรื่องที่หนักอกฉันเหลือเกิน นอกจากมันจะแพง จะเก่า แล้ว วิวค่ะ วิว ที่อันโดร่านี่มองไปทางไหนก็ภูเขาและวิวอันสวยงาม อิฉันก็คิดว่าคราวนี้คงจะได้บ้านอารมณ์รีสอร์ท เฮ้อ ต้องผิดหวัง หาวิวสวย ๆ นี่ เหยียบครึ่งล้านยูโรขึ้นไป เพราะด้วยที่ได้เล่าให้ฟังไปในตอนก่อนหน้า แล้วว่า ประเทศอันโดร่าอยู่ในหุบเขา ทำให้พื้นที่ราบ ๆ เรียบ ๆ นั้นมีน้อยนัก การสร้าง ต้องสร้างแบบแอบอิงพิงเขา และนั่นทำให้ค่าที่ดินนั้นแพงลิบ ค่าก่อสร้างก็สูงไปตามความชันของเขา ดังนั้นห้องที่ได้วิวดี แสงดี มิต้องพูดถึงราคาตามใจคนขาย และคนขายก็เล่นตัวมิใช่น้อย ราคาต่อรองแทบมิได้ 

และอีกหนึ่งปัจจัยที่สำคัญ นั่นคือแสงแดด ประเทศในหุบเขาอันสวยงาม มีข้อดี ก็มีข้อเสีย ด้วยว่าภูเขามันเยอะเลยเกิน บวกกับตึกที่สร้างใกล้ชิดเรียงราย ทำให้แสงแดดมันมีน้อยเหลือเกิน บางห้องอยู่รายล้อมด้วยตึกและถ้าอยู่ทิศเหนือด้วยแล้ว 365 วันต่อปีมิมีได้เห็นแสงอาทิตย์กันเลยทีเดียว นี่แหละ รวม ๆ แล้ว การไปดูบ้าน หรือ อพาร์ทเม้นท์นั้น ทำเอาฉันห่อเหี่ยวใจอย่างมาก ยิ่งเมื่อเทียบกับบ้านที่ตามบ้านนอกของฝรั่งเศส อพาร์ทเม้นท์ดีมาตรฐานปานกลาง ๆ ขนาดร้อยตรางเมตรที่อันโดร่าอาจจะมีมูลค่าเทียบเท่า ปราสาทเก่า ๆ ชานเมืองฝรั่งเศสห้าถึงสิบห้องนอน พร้อมสนามฟุตบอล เทนนิส และ ไร่องุ่น เลยก็ว่าได้  ขอเวลาทำใจ แพลบ 

ตลาดเช่าอสังหาริมทรัพย์แดงเดือด

หาซื้อไม่ได้ หาเช่าไปก่อนพลาง ๆ ละกัน โอ้แม้เจ้า ตลาดเช่าก็แดงเดือด แทบจะหาอะไรเช่าไม่ได้เลยเชียว ของดี ๆ มาปุ๊ปไปปั๊ป ที่มีเหลือ ๆ คือ อยู่ในย่านท่องเที่ยว ไกลจากตัวเมือง และ อากาศค่อนข้างหนาวเย็น ทำอะไรไม่ได้ เราต้องเช่าด่วนเพราะหนึ่งหลักฐานที่จำเป็นต้องมีในการสมัครรี้ภัยมาเป็นชาวต่างด้าวนั้น คือที่อยู่ ถ้าไม่ซื้อก็ต้องมีสัญญาเช่า สัญญาเช่า 5 ปี ออกก่อนเสียมัดจำและค่าเช่าหนึ่งเดือนต่อจำนวนปีสัญญาที่เหลือ เช่นถ้าเช่าไปแค่ปีเดียว ต้องเสียมัดจำสองเดือน และ ค่าเช่าอีกสี่เดือน รวมเป็น 6 เดือนนะ คุณพระ โชคยังดี ช่วงนี้โควิดทำให้หลายคนโดนเลิกจ้าง รัฐบาลจึงออกกฎออกมาชั่วคราว ให้ผู้เช่าบอกเลิกสัญญาล่วงหน้าได้โดยไม่เสียค่าปรับ พวกเราเลยเช่าห้องที่ถึงแม้ไม่ได้ชอบนัก ไปก่อนชั่วคราว รอจังหวะดีมีห้องดี ๆ หลุดมาให้เช่าหรือให้ซื้ออีกที 

ตอนนี้อิฉันก็เริ่มทำใจให้คุ้นชินกับมิติราคาใหม่ และทำความเข้าใจกับความคาดหวังไปได้บ้างเล็กน้อย กลับไปฝรั่งเศสรอบนี้ เตรียมย้ายบ้าน จากที่เราเคยวางแผนจะนำของเก่าของเก็บมาที่อันโดร่าด้วย แต่ดูสถาณการณ์แล้ว เห็นทีด้วยมูลค่าต่อตารางเมตร ณ ประเทศแห่งนี้ เราคงจะไม่มีที่เก็บ มติเอกฉันท์ด้วยสถาณการณ์บังคับให้ต้องขายของเก่าทั้งหลาย ส่งต่อให้กับผู้มีพื้นที่ เห็นจะเป็นทางออกสำหรับในเวลานี้ เฮ้อ แล้วเดี๋ยวอิฉันจะเอาของเก่าน่ารัก ตะมุตะมิมาให้ได้ยลกันในมินิซีรีส์ Things in a 100 years old house of France เปิดกรุของเก่าในบ้านหลังน้อยร้อยปี ชานเมืองฝรั่งเศส ตอนนี้ก็เชิญลงทะเบียนด้วยอีเมลล์รอกันแปปนะคะ เอาหล่ะ กลับมาบ่นกันต่อ

ธนาคาร หรือ มาเฟีย

เรื่องบ่นเรื่องต่อมา ธนาคาร โอ้ ช๊อกซีนีม่า เพราะอิฉันนี่มีสกุลเงินอยู่สกุลเดียว สกุลไทย ไม่เคยต้องทำธุรกรรมข้ามชาติมาก่อน ไม่เคยรู้เลยว่า ธนาคารในโซนยุโรปนี่ เรื่องมาก มากเรื่อง และ โคตรจะมาเฟีย มาเฟียแบบถูกกฎหมายด้วยนะเออ ด้วยว่าอันโดร่านั้นไม่ขึ้นกับสหภาพยูเนียน และ ไม่มีระบบธนาคารกลาง แต่ละธนาคารปกครองคล้ายบริษัทเอกชนทั่วไป หมายก็คือ มีกฏของตัวเองที่เป็นเอกลักษณ์และไม่ต้องขอความเห็นชอบจากใคร และอีกหนึ่งที่เสี่ยงก็คือ ถ้าธนาคารเจ้ง เงินของเราก็สูญ เพราะไม่มีประกันจากระบบธนาคารกลาง ขนลุกไหม 

เอาว่ามองข้ามตรงนั้นไปก่อนละกัน คิดซะว่าธนาคารมันมั่นคงละกัน มาต่อกันที่การเปิดบัญชีและเอาเงินเข้ากันดีกว่า 

มาตรการเข้มข้นมาก จะเอาเงินเข้ามาต้องมีหลักฐานที่มาของเงิน มิใช่จะเอาจากไหนโอนก็ได้นะ ต่อให้โอนจากบัญชีตัวเองในยุโรป ก็ต้องมีหลักฐานว่าเงินที่อยู่ในบัญชีนี้ได้แต่ใดมา หรือแม้แต่โอนข้ามระหว่างธนาคารในประเทศอันโดร่าเอง ก็ต้องมีหลักฐานว่าเงินนี้มาอย่างไร คิดดูหากต้องธุรกรรมในอันโดร่า ไม่มีคำว่าเร็วค่ะ ไม่มีระบบไว้ใจระหว่างธนาคารแต่อย่างใด และหากเธอ ๆ อยากจิโอนเงินมาให้อิฉัน อย่าคิดว่าอิฉันจะสามารถรับได้อย่างมีความสุข เธอ ๆ ต้องมีหลักฐานอธิบายเช่นกันว่าเธอ ๆ นั้นได้เงินมาจากแหล่งใด และ โอนมาให้ฉันทำไมมิทราบ เฮ้อ อะไรฟระ เงินตรูดูเป็นภาระขึ้นมาเชียว นึกอยากให้คริปโตมันแพร่หลาย และเราไม่ต้องพึ่งธนาคารอีกต่อไป 

เอาหล่ะ ต้องการความชัดเจนของเงิน ก็เข้าใจได้อยู่ แต่ที่ชะนีเมดอินไทย์แลนด์นางนี้ งงเป็นไก่ตาแตกก็คือ ค่าธรรมเนียม เราได้ยินข่าวเล่าข่าวรือ กระฉ่อนจากบรรดาเซียนเน็ตที่ต่างไม่พอใจต่างยกเคสของตัวเองที่โอนเงินเข้าบัญชีที่ประเทศอื่นต่างโดนค่าธรรมเนียมแบบไม่มีเหตุผล เฮ้อ ใจดีสู้เสือ โดนตีหัวเข้าเมืองแล้วเราต้องไปต่อ เจอเข้ากับตัวเป็น ๆ โยกเงินเข้าอันโดร่า ต้องจ่ายหนึ่งเปอร์เซนต์ต่อยอดโอน อะไรนะคะ นี่กรูจะเอาเงินมาให้ กรูต้องเสียค่าธรรมเนียมด้วยเหรอฟระ เฮลโหล ความชอบธรรมอยู่ตรงไหน กฏอะไรวะเนี้ย กรูเก็บเงินไว้ในไห จะดีกว่าไหม ไม่ต้องมาเสียค่าธรรมเนียมให้ใคร โอ้พระเจ้า ตบท้ายด้วย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นกับว่ายูจะเก็บเงินไว้กับไอเท่าไร ถ้ายูรักษายอด ไอก็จะยกเว้นค่าธรรมเนียมนี้ให้ก็ได้ โอ๊ะโอ ค่าธรรมเนียมนี้มีไว้เป็นอำนาจต่อรองกับลูกค้าตาดำ ๆ อย่างเรา (จริง ๆ ตาฟ้า ตาเขียว ตาสีอะไรก็โดนเหมือนกันหมด จนตอนนี้ตาเหลือกไปตาม ๆ กัน) 

หลังจากปวกหัวแทบอยากจะถอนตัว เราลงมติเป็นเอกฉันท์ ว่าทางที่ดีเอาเงินเข้ามาเท่าที่จำเป็นเท่านั้น เก็บเงินไว้ในไหน่ะดีอยู่แล้ว หรือไม่ก็ซื้อเหรียณดิจิตัลดีกว่า ดูถูกกฏหมายตรงไปตรงมา ไม่มาเฟียเหมือนระบบธนาคารบางแห่งด้วยซ้ำไป ใครซื้อเหรียญเก่งสอนหน่อยซิ อิฉันขอเป็นจุดยืนสนับสนุนระบบเสรี เงินกรูของกรู 

มาดูกันว่าเขาบ่นกันว่าอย่างไรบ้าง ภาพจากอินเตอร์เน็ต

จะว่าร้ายอย่างเดียวก็ไม่ได้ แหม ข้อดีเขาก็มี เอาว่ามองผ่านเรื่องไม่ชอบใจ และ ดูผลประโยชน์ที่จะได้ดีกว่า ดอกเบี้ยค่ะ ไม่ใช่เงินฝาก อย่าเพิ่งฝันไป ดอกเบี้ยเงินกู้ค่ะ ต่ำมากเมื่อเทียบกับไทย แต่ถ้าเทียบกับมาตรฐานยุโรปก็ไม่มีอะไรให้กรี๊ดหรอกค่ะ ธรรมดา ๆ ราว ๆ 1-2 เปอร์เซนต์ ถือเป็นข้อดีของคนอยากกู้เงินซื้อบ้านเป็นอย่างมาก เอาว่าดี ๆ เลว เจ้าท์ๆ กันไป ทำใจ ๆ จะเอาดีอย่างเดียว ไม่เอาเลวก็ไม่ได้ กลั้นหายใจให้มันผ่าน ๆ ไป (อย่ากลั้นนานเดี๋ยวขาดใจตาย)

ย้อนเวลาโลกอินเตอร์เน็ต

ธนาคารก็แล้ว มาว่าเรื่องระบบอินเตอร์เน็ตกันบ้าง คุณพระ อิฉันเหมือนถูกเตือนความทรงจำเมื่อครั้งไทยแลนด์เพิ่งเริ่มมีบริษัทโทรศัพท์มือถือเป็นครั้งแรก สมัยที่มีบริษัทเดียวและไร้การแข่งขัน นึกถึงตอนโน้น ที่เวลาใช้อินเตอร์เน็ตต้องคอยเปิดปิดดาต้า เพราะว่าแต่ละกิ๊กนั้นมาด้วยสนนราคา 

ที่อันโดร่านี้เป็นเช่นนั้นเลย มีเพียงบริษัทเดียวคือ อันโดร่า เทเลคอม ผูกขาดตลาดและกำหนดราคาตามชอบ ก็ไม่ได้แพงมหาโหดอะไรหรอก แต่ยังขายอินเตอร์เน็ตเป็นกิ๊กเหมือนพี่ไทยสมัยก่อน ไม่มีนะฮะ อันลิมิเต็ด บรา บรา บรา 

ต้องบอกเลย ไทยแลนด์นั้น ล้ำชาวโลกมาก ซิมเทพ ต่างดาวน้อยใหญ่ จ่ายสองร้อยจะใช้สองล้านกิ๊กก็เชิญ

ที่นี่ อันโดร่าเทเลคอม ซิมพรีเพย์ จ่ายก่อนใช้ทีหลัง สามกิ๊ก สิบเก้ายูโร

ยังกับนั่งไทม์แมชชีนกลับไปย้อนความหลังสมัยทีโอทียังรุ่งเรืองยังไงยังงั้น มินิช๊อกกิ้ง ไม่ถึงกับสตั้น แต่อารมณ์ประมาณ นี่เราอยู่ในประเทศพัฒนาแล้วหรือ รักหรอกหยอกเล่น ๆ

ซิมรายเดือนก็ราคางาม ๆ ดังนี้

ไซค์มินิ ยังไม่ทันได้ตด เน็ตก็หมดพอดี น่าจะเอาไว้รับสายอย่างเดียว เหมาะสำหรับคนที่ไม่มีสังคมใด ๆ มีเบอร์เอาให้โลกรู้ว่ายังมีชีวิตอยู่

ไซค์เล็ก อย่าส่ง Gif วีดีโอมาเยอะ เน็ตหมดเก็บตังค์ที่เธอนะเออ

ไซค์กลาง ครั้งหนึ่งในอดีต เราก็เลยจ่ายราคานี้ให้เอไอเอสนะเธอ ยังจำกันได้ไหม

ไซค์ใหญ่ ไม่ขาดการติดต่อกับโลกต้องจัด

ใหญ่แล้วอัพไซค์ได้อีก

ไซค์ใหญ่มาก ใหญ่กว่านี้ น่าจะร่วมเป็นผู้ถือหุ้นเลยดีกว่า

เห็นราคาแล้วก็ไม่ต้องแปลกใจที่ไม่มี เน็ตไอดอลมาไลฟ์ ไลฟ์สไตล์แถวนี้ซักคน จริง ๆ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกเธอ แค่ประมาณว่า ไม่รู้มาก่อนว่าเมืองไทยเน็ตถูกมาก การแข่งขันเสรีผลประโยชน์ตกที่ผู้บริโภค

เอาหล่ะบ่นมาซะเหนื่อย ต่อจากนี้จะบ่นเรื่องจิปาถะ ไม่ได้มาสลักสำคัญอะไรมาก เพียงแต่อิฉันเห็นข้อต่างจากบ้านเกิดเมืองนอน ก็หยิบมาเล่าให้ฟัง สำหรับยุโรปด้วยกันเองก็คงไม่ได้เซอร์ไพร์สอะไรมากนัก ไปว่ากันเลยคะ

ยากกว่าร่อนทองก็เห็นจะเป็นขับรถ และ หาที่จอด

ถนน คดเคี้ยว เลาะเขาลำห้วย ต้องใช้พลังงานอย่างมากในการขับรถ (พูดยังกับขับเอง นั่งเฉย ๆ ก็มีมึนเหมือนกัน) ยังดีที่น้ำมันที่นี่ถูกว่ายุโรปทั่วไป แต่พอบวกลบคูณหารกับเส้นทางปราบคนขับ ก็ทำให้อัตราการเผาพลาญพลังงานสูงกว่ากันมาก สรุปค่าน้ำมันถูกกว่าแต่ไม่ช่วยอะไร จ่ายเท่าเดิม 

ถนนก็ประมาณนี้เลยเจ้าคะ ไต่เขาไล่ระดับไปเรื่อย ๆ โค้งไปโค้งมา นั่งข้างคนขับต้องชำเรืองตาขวางไปปรามว่า ช้าได้ช้า อิฉันกลัว

Image by Michel Huché from Pixabay

ไหนจะที่จอดรถ กทม ก็ปราบเซียน เรื่องการหาที่จอดรถ แต่ก็เอาเหอะ อย่างน้อยร้านค้า ห้างทั้งหลาย เขาก็มีที่จอดรถไว้บริการ แต่ที่อันโดร่า ซุปเปอร์สเปเชียว ไม่ว่าร้านเล็กร้านใหญ่ที่อยู่ในเมือง ไม่มีที่จอดไว้บริการ ซุปเปอร์มาเก็ตยังไม่มีที่จอดให้เลย ไปหาที่จอดกันเอาเอง แล้วมาซื้อของฉันด้วย 

ที่ดิน ที่ดิน ที่ดิน เป็นอะไรที่มูลค่าสูงมาก ที่จอดรถ ก็เป็นอะไรที่หายากไม่มีคำว่าฟรีนะฮะ สกิลการจอดรถของคนที่นี่ก็เทพสุด อพาร์ทเม้นท์ที่เราเช่าไว้ ด้วยความไม่คาดคิด คิดไม่ถึง เราไม่ได้ดูทางลงที่จอดรถ ปรากฏว่าเล็กมาก ลงไปเกือบออกไม่ได้ ถอยหน้าถอยหลัง ยึกไปยักมา พอออกมาได้ กอดกันร้องไห้เลยทีเดียว และสาบานตนว่าไม่ลงไปอีกแล้ว จอดข้างทางก็ยอม หรือ สกิลเรายังไม่อัพเวล ก็ไม่รู้ อะไรมันจะเล็กก็ปานนั้น อิฉันเห็นพอร์เช่คันโตจอดอยู่ในที่จอด งงมาก มันลงไปได้ยังไงฟระ เชื่อซิ ว่าพี่เขาต้องมีไฟฉายย่อขยายของโดราเอม่อนแน่นอน ที่จอดปราบเซียนเวอร์ ๆ เห็นทีต้องเปลี่ยนมาขับมินิถึงจะเอาชีวิตรอดไปได้ 

เซียสต้าไทม์ ได้เวลานอน Siesta Time

Image by 5477687 from Pixabay

วัฒณธรรมนี้ถือว่าใหม่สำหรับอิฉันมาก ทุกวันเวลา บ่ายโมงครึ่งถึงสามโมงครึ่งโดยประมาณ คือ เวลา งีบของชาวอันโดร่า เดิน ๆ ห้างอยู่ดี ๆ ร้านค้าทยอยกันปิดหมด ยกเว้นร้านอาหารที่จะทยอยเปิด อิฉันก็งงซิคะ กิจการทั้งหลาย ไม่พร้อมให้บริการ เย็น ๆ ค่อยมาใหม่

ดังนั้นก่อนจะไปไหน ทำอะไร ต้องวางแผนและเช็คให้ดีว่ามันตรงกับเซียสต้าไทม์หรือไม่ ไม่งั้นแล้วก็ต้องบอกว่าไปเก้อค่ะ เป็นวัฒธรรมเด็กน้อยนอนกลางวันม๊าก ๆ น่ารักของเขา 

หิ้วท้องรอกิน 

ภาพประกอบจากทริปหิวโซหิ้วท้องรอร้านอาหาร

นอกจากเซียสต้าไทม์ เวลาอาหารกลางวันและอาหารเย็น ก็ช่างต่าง ร้านอาหารพร้อมใจกันเปิดเป็นเวลา กลางวันเริ่มบ่ายโมง หิวก่อนก็ทำอะไรไม่ได้ ส่วนเย็นเริ่มสองทุ่ม วันไหนพวกเราแพลนจะไปทานที่ร้านอาหาร ต้องมีพกของว่างกินรอหิว ไม่งั้นไม่รอด และทุกครั้ง เราไปถึงร้านเป็นคนแรกของร้านเสมอ คนอันโดร่าหรือ กว่าจะมากัน บ่ายสอง บ่ายสาม สามสี่ทุ่มนั่น เออ เขานอนกันเวลาไหน อิฉันละงง เพื่อนคนไทยที่อิฉันเพิ่งรู้จักที่อันโดร่านี้ เธอบอกว่ามาแรก ๆ โมโห แทบขอหย่ากับสามี ด้วยความหิวเป็นเหตุ

สุดท้าย ก็คือ ภาษาคร้าาาา

ภาษาราชการคือ คะตะลาน ส่วนภาษาที่ใช้ทั่วไปคือ คะตะลาน และ สเปน รองลงมาคือฝรั่งเศส และสุดท้ายคือ ภาษาอังกฤษ

อิฉันที่กว่าจะว่าวภาษาอังกฤษได้ก็แทบแย่ มาครานี้ซิต้องเรียนภาษาเพิ่ม ก็ใจคอไม่ดี แต่ก็ไม่ถึงกับแย่ ลำพังพูดได้แค่ภาษาอังกฤษ ก็พออยู่รอดได้ ถือว่าดีกว่าในประเทศฝรั่งเศสมากโข แต่หากอยากได้อรรถรสในการใช้ชีวิต อย่างน้อยก็ต้องหัดภาษาสเปน ยังดีที่รัฐบาลเขาส่งเสริม เมื่อย้ายไปแล้ว สามารถเรียนภาษาคะตาลานและสเปนได้ฟรี อิฉันก็จะได้เวลาเป็นนักเรียนอีกครั้ง ฮึบ ๆ โฮลา กลาเซีย พูดได้อยู่สองคำตอนนี้ 

รวม ๆ ก็ราว ๆ นี้  มีดี ไม่ดีปะปน ดั่งเช่นทุก ๆ ประเทศนั่นเอง ไม่ได้มีใครดีไม่ดีกว่าใคร ในวันนี้เราเลือกที่นี่ ประเทศอันโดร่า วันหน้าก็อาจจะเปลี่ยนไป แต่ที่แน่นอน ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าที่ไหน ก็ไม่เหมือนบ้านเราเมืองไทย ไปไหน ใครก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน ว่าดีที่สุด ก็คือ คนไทย ใจดี มีเมตตา อยู่ที่ไหนก็ภูมิใจในความเป็นไทยเสมอ 

โควิดชิ้ว ๆ รีบไป อยากจะกลับไปเยี่ยมเมืองไทย กินส้มตำปูปลาร้า ก๋วยเตี๋ยวเรือ หมอนทอง และอีกนา ๆ อาหาร โอ้ย น้ำยายไหล 

ยังไม่รู้ว่าภายภาคหน้าจะต้องเจออะไรอีก เอาใจช่วยชะนีนางนี้ให้มีชีวิตรอดปลอดภัย ประสบโชคดีอย่าให้ต้องหนีเสือปะจระเข้เลยนะ 

รัก

ลลิตา เจนเนตร

รวมทุกตอนในซีรีส์ ท่องไปในอันโดร่า