ตอนที่ 14 ชีวิตใหม่

ลิต้าเจน เดอะ ซีรีส์ 1 หลงทางรักนครมายา

Image by Юрий Урбан from Pixabay

ตอนก่อนหน้าและตอนถัดไปรวมอยู่ในนี้ รวมทุกตอน

เมื่อจบการศึกษา พวกเราทุกคนต่างได้งานกันอย่างรวดเร็ว สายทิพย์นั้นเร่ิมงานกับบริษัทที่เธอฝึกงานด้วย และฉันก็ไม่ได้รับการติดต่อ และ ข่าวคราวจากเธอ อีกเลย 

บรรยากาศการเริ่มต้นงานใหม่ เต็มไปด้วยเรื่องน่าตื่นเต้น ฉันได้รับการแนะนำให้รู้จักบรรดาเพื่อนร่วมงาน ซึ่งต่างเป็นคนเก่ง ๆ จากหลากหลายสถาบัน ล้วนแล้วแต่ระดับหัวกะทิ ของทุกที่มารวมกัน พวกเราได้รับการแนะนำ เกี่ยวกับการทำงาน และ หลักสูตรการฝึกอบรมพนักงานใหม่ 

มันช่างน่าตื่นเต้นมาก ๆ เป็นการเรียนรู้ที่เรียกว่า ออนเดอะจ๊อบเทรนนิ่ง (On the job training) หรือเรียกง่าย ๆว่า ทำงานไป เรียนรู้ไป 

ฉันจะได้ร่วมงานกับแผนกหลัก ๆถึงสี่แผนก แผนกละสี่เดือน รวมเป็นระยะเวลาถึงหนึ่งปีครึ่งเลยทีเดียว 

การเข้าไปทำงานในแผนกที่แตกต่างกันนั้น จะทำให้พวกเราเข้าใจภาพรวมของการผลิตตั้งแต่ต้นจนจบ และในท้ายที่สุด เราจะได้เลือก และ รับเลือกเข้าทำงานแผนกที่เหมาะสม 

บริษัทที่ฉันเข้าร่วมงานนั้น เป็นบริษัทสำรวจและขุดเจาะน้ำมันขนาดใหญ่ สัณชาติอเมริกัน ที่ในเวลานี้มีขนาดใหญ่อันดับต้น ๆของอเมริกา และ ของโลกเลยก็ว่าได้ 

ประสบการณ์จากการทำงานนั้นได้ให้คุณค่ามากมายกับฉัน ฉันได้ฝึกความอดทน ความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับคนที่หลากหลาย และทำให้ฉันเป็นคนที่มุ่งมั่นเพื่อความสำเร็จ ซึ่งฉันรู้สึกขอบคุณอย่างที่สุด 

นอกจากนั้นแล้ว งานที่ฉันทำ ยังยกระดับคุณภาพของชีวิตของฉันขึ้น อย่างแทบจำภาพเดิมไม่ได้เลย เพราะเพียงหลังจากทำงานได้เพียงหนึ่งปี รายได้ของฉันเหยียบหกหลัก ในยุคสมัยที่ข้าวราดแกงยังราคาเพียงไม่กี่สิบบาท ฉันสามารถซื้อรถ และบ้านได้ ภายในปีแรก ในขณะที่เพื่อน ๆของฉันที่จบพร้อมกัน ยังคงมีรายได้ที่ห้าหลักต้น ๆ ถึงกลาง ๆ เท่านั้นเอง และนั่นยิ่งทำให้ฉันสำนึก ถึงโอกาสที่ฉันได้รับในวันนั้น

วันเวลาเองก็ได้เยียวยาบาดแผลในใจ ถึงแม้จะไม่ทำให้ฉันลืมกวินทร์ไปจากใจก็ตาม ฉันเริ่มความรักใหม่อีกครั้ง เขาคนนี้เป็นเพื่อนนักศึกษารุ่นเดียวกัน ต่างสถาบัน เราได้พบกันเมื่อครั้งฉันไปออกค่ายอาสา 

อานนท์ เป็นดั่งดาวเด่นในค่ายในเวลานั้น ด้วยความที่หล่อแบบพิมพ์นิยม ขาวสูง หน้าตาเกาหลี ท่าทีเป็นผู้ใหญ่ และ อ่อนน้อมถ่อมตน 

ฉันเองก็แอบปลื้มเขาอยู่กลาย ๆ แต่เนื่องด้วยเขาได้รับสนใจ มากมายเหลือเกิน จากทั้งพี่ค่าย เพื่อนค่าย น้องค่าย เราเลยไม่ค่อยได้พูดคุยกันนัก 

ในเวลานั้นเขาเพิ่งเรียนจบปริญญาโท และกำลังหางานทำ เขาจึงติดต่อฉันมาเพื่อขอคำแนะนำ สำหรับการสมัครเข้าทำงานที่บริษัทของฉัน 

เรานัดพบกันเย็นวันหนึ่งหลังเลิกงาน ใกล้ ๆกับที่ทำงานฉันนั่นเอง เขาไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ยังคงมีหน้าตาอันช่างโอปป้า เกาหลี จนอยากจะชวนมาเกาเหลา และ ท่าทางที่สุภาพ พูดจาไพเราะ เสนอะหู 

ฉันแทบเผลอใจ บอกไปว่า ซา รัง เฮ โย ที่แปลว่าฉันรักคุณ 

ด้วยความยังคงเหลือ ซึ่งกุลสตรีในตัวฉัน ฉันจึงสงวนท่าที รอดูท่าเขาก่อน หลังจากครั้งนั้น เขายังนัดเจอฉันอีกเรื่อย ๆ ทำทีว่าขอคำปรึกษานั่นนี่ ซึ่งฉันหาได้รังเกียจไม่ มีความยินดีอย่างสูง 

มาสืบทราบภายหลัง ว่าหนุ่มหน้าตี๋ พิมพ์นิยมเกาหลีนี้ มีรสนิยม ชอบผู้หญิงผิวสี นัยตาคมวาว สาวสวยแบบฉัน ต่างจากหนุ่ม ๆทั่วไป ที่มักนิยม ขาวหมวย สวยอึ๋ม 

และแล้วความสัมพันธ์ฉันเพื่อน ก็ได้ยุติลง ก่อตัวเป็นเรื่องราวชู้สาว แบบออกนอกหน้านอกตา ถึงแม้เขาจะไม่ได้รับการคัดเลือก เข้าทำงานที่บริษัทของฉันก็ตาม แต่ฉันนั้นได้เสียดุลการค้าให้เขา อย่างสมยอม 

เขาช่างเป็นคนรัก ที่ฉันภูมิใจเสียนี่กระไร เพราะไม่ว่าเดินไปทางไหน ก็พาลทำเอาบรรดาชะนีน้อย ชะนีใหญ่ อิจฉาริษยา หรือเขาอาจมองว่า ฉันนี่ช่างไม่คู่ควรเหมาะสมซะนี่กะไร 

ความสัมพันธ์ของเราดำเนินไปอย่างราบรื่น ไร้อุปสรรค และเรื่องราวดราม่าชวนปวดหัว เขาเป็นผู้ชายประเภทมุ่งงาน ไม่มุ่งรัก ความหล่อเหล่าขั้นพระเอกเกาหลีนี้ มิเคยมีเรื่องชู้สาวให้ปวดหัวใจ เขาทะเยอทะยาน มักใหญ่ ไปในโลกแห่งการทำงาน ทุ่มเทพลังกายพลังใจ หวังสร้างฐานะ และสร้างครอบครัว 

ฉันในเวลานี้เป็นดั่งผู้หญิงอันโชคดี แต่ไม่มีบารมีจะได้ครอบครอง จิตใจของฉันมันยังคงใฝ่ฝัน ถึงความรักที่เป็นไปไม่ได้ หรือฉันนั้นมันพวกเสพความขมขื่น 

ฉันเฝ้าคิดถึงกวินทร์อยู่ร่ำไป เขาว่ารักแรกนั้นยากนัก ต่อการลืมเลือน ชีวิตที่ดูสมบูรณ์ยิ่ง มีการงาน การเงิน ที่พรั่งพร้อม คนรักดีดั่งเทวดา หล่อเหล่าดั่งเจ้าชาย แต่ในหัวใจของฉันกับร้อนรน 

ยิ่งเขาดีกับฉันมากเพียงใด ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกอึดอัดข้างใน และในที่สุดฉันไม่สามารถทรยศ ต่อหัวใจตัวเอง ฉันตัดสินใจขออยู่ลำพัง

ฉันอวยพรให้ชีวิตของเขา โรยไปด้วยกลีบกุหลาบ ประสบความสำเร็จ มีคู่ชีวิตที่สมควร ส่วนฉันนั้น 

เห็นทีไม่เหมาะสม มีคู่ชีวิตดี ๆ เราจากกันแต่โดยดี เหลือเพียงมิตรภาพ และความทรงจำที่ได้ทำร่วมกันมา 

บ่อยครั้งที่ฉันมักสอดส่องความเป็นไปของเขา ความทะเยอทะยาน และความมุ่งมั่นของเขานั้น ทำให้ในวันนี้เขาเป็นถึง ระดับผู้บริหารหนุ่มรูปหล่อ ประสบความสำเร็จ เป็นที่เชิดหน้าชูตา ของวงศ์ตระกูล มีคุณภาพชีวิตที่น่าอิจฉา ได้ท่องเที่ยวไปในที่สวยงาม สาวใดได้จับจองหัวใจของเขา ถือว่าโชคดีนักหนา และฉันนั้นยินดีกับเขาอย่างยิ่ง