ตอนที่ 21 คืนปีใหม่ (18+)
ลิต้าเจน เดอะ ซีรีส์ 1 หลงทางรักนครมายา
ตอนก่อนหน้าและตอนถัดไปรวมอยู่ในนี้ รวมทุกตอน
พวกเราเดินทางท่องเที่ยวกันต่อไป หนึ่งในที่ที่ฉันชื่นชอบมาก ก็คือ เฮเว่นลี่สกีรีสอร์ท เวลานั้นเป็นช่วงเทศกาลคริสต์มาส นักท่องเที่ยวมากมาย มารวมกันตัวที่นี่ สถานที่ตบแต่งไปด้วยดวงไฟที่สวยงาม สายลมหวิวเย็นๆต้องใบหน้าฉัน เคล้าดนตรีที่ทุกวันนี้ยังติดหูฉันอยู่ ทุก ๆ ครั้งที่ฉันได้ยินเพลงนี้ ทำให้ฉันนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ในวันนั้นเสมอ วินเทอร์วันเดอร์แลนด์ (Winter Wonderland)
Sleigh bells ring, are you listening?
เสียงระฆัง ก้องดังได้ยินไหม
In the lane, snow is glistening
มองทางใด หิมะใสทอแสงระยับ
A beautiful sight, we're happy tonight
งามทิวทัศน์ หฤหรรณคืนค่ำสองเรา
Walking in a winter wonderland
เดินเล่นเย้าเคล้าคลอ ฤดูหนาวแดนมหัศจรรย์
ความสวยงาม และ ความสุขที่ฉันได้รับ ทำให้ใจของฉันอดที่จะยึดมั่นถือมั่น เสียไม่ได้ ความกลัวต่อความสูญเสีย ทำให้ฉันรู้สึก ระแวดระวัง และหวาดผวา ว่าภาพอันสวยงามจะสูญสลายไปต่อหน้าต่อตา
และยิ่งเมื่อเวลาแห่งความสุขของเรา ค่อย ๆ ถดถอย นับถอยหลัง ฉันอยากจะเก็บทุกช่วงเวลาเอาไว้ไม่ให้คลาดหาย แม้ยามตื่น หรือ ยามหลับ
คืนหนึ่งขณะฉันนอนทบทวนภาพแห่งความสุขของเราอยู่นั้น กวินทร์ได้ลุกขึ้นจากที่นอน เขาคงคิดว่าฉันหลับอยู่ เขาตรงไปยังห้องน้ำ ขังตัวเองอยู่ในนั้น ฉันได้ยินเสียงเขากำลังพูดคุยกับใครบางคนที่ปลายสาย แม้ได้ยินไม่ถนัดนัก สัณชาติญาณของฉันบอกว่า คงเป็นมาลิสา นี่มันยังไม่จบหรือ เพราะเหตุใดในยามวิกาล กวินทร์ที่แสนดีของฉัน ต้องทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ แอบพูดคุยกับใครอีกคน
กวินทร์เดินกลับมาที่เตียง นอนลงอย่างแผ่วเบา ฉันแกล้งทำเป็นหลับ เพราะไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น จิตใจของฉันฟุ้งซ่าน คิดไปต่าง ๆ นา ๆ คืนนั้นเป็นค่ำคืนที่ยากเย็นเหลือเกิน
เช้าวันรุ่งขึ้นเราไปเที่ยวบริเวณทะเลสาปทาโฮ่ที่อยู่ติดกันนั่นเอง ความสวยงามของทิวเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ เบื้องหน้าคือทะเลสาปน้ำใสๆ มันช่างมหัศจรรย์อย่างมาก เราช่วยกันสร้างตุ๊กตาหิมะ
“นี่คือฉัน” กวินทร์พูดพร้อมกับ นำกิ่งสนมาต่อที่ด้านข้างของตุ๊กตาหิมะ เพื่อเป็นแขน
“และนี่เธอ ลิต้า” เขาเติมจมูกของตุ๊กตาหิมะที่ตัวเล็กกว่า ข้างๆกัน
“เราจะอยู่เคียงข้างกัน อย่างตุ๊กตาหิมะนี่ใช่ไหม” ฉันถามปนความเศร้า ที่กวินทร์คงไม่ทันสังเกตุเห็น
กวินทร์เข้ามากอดฉันพร้อมกับพูดว่า “ใช่แล้ว รู้ไหมลิต้า ฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนี้มานานมากแล้ว เวลาอยู่กับเธอ ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นเด็กอีกครั้ง”
“งั้นก็อยู่กับฉันตลอดไปเลยนะ” ฉันพูดเปรยความปรารถนาจากส่วนลึกของจิตใจ
ความทุกข์ของมนุษย์นั้น ล้วนเกิดจากสิ่งที่มนุษย์คาดหวังกับโลกใบนี้ สิ่งที่โลกไม่สามารถตอบสนองได้ นั่นคือความจีรังยั่งยืน เมื่อหน้าร้อนมาเยื่อน ตุ๊กตาหิมะก็มลายหายไป ดั่งกับความรักของฉันและกวินทร์
ช่วงเวลาแห่งความสุขที่ปนไปด้วยความทุกข์ ความสวยงามที่ได้พาลพบ ความระแวดระวังที่คอยตามหลัง ทำเอาฉันรู้สึกคล้ายคนใกล้บ้าเข้าไปทุกขณะ และแล้วความสงสัยของฉันก็ได้รับความกระจ่างในค่ำคืนหนึ่ง
คืนนั้น เรากลับมาถึงห้องของกวินทร์ที่ลอสแองเจลลิส เราฉลองปีใหม่กันลำพัง ทำอาหารง่ายๆ เปิดไวน์ จุดเทียน และใช้เวลาร่วมกัน ให้ได้มากที่สุด เพราะอีกไม่กี่วันฉันก็ต้องเดินทางกลับไปยังประเทศไทยแล้ว
ภาพชายหญิงในห้องครัว หยอกเย้ากัน ระหว่างมื้อค่ำนั้น ดั่งกับคู่ข้าวใหม่ปลามันที่เพิ่งแต่งงานเข้าเรือนหอ ภาพที่ฉันใฝ่ฝัน ฉัน กวินทร์ และครอบครัวเล็ก ๆ ของเราในอนาคต ภาพฝันอันสวยงาม ตอนจบของทุกเรื่องราวความรัก แต่ไม่ใช่สำหรับเรื่องของฉัน
อาหารนั้นออกจะธรรมดาสำหรับใครหลายคน ในคืนส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ แต่สำหรับฉันแล้ว มันสุดแสนจะพิเศษ ที่ไม่ว่าใครจะเอาอาหารเหลาชั้นยอด มาแลก ฉันก็ไม่ยอม
ปีใหม่ใกล้เข้ามา เรามานั่งหน้าโทรทัศน์เพื่อร่วมชม การถ่ายทอดสด การนับถอยหลังไปพร้อม ๆ กัน กับเหล่าบรรดาพลเมืองชาวลอสแองเจลลิส
สาม สอง หนึ่ง วี๊ดบึ้ม
แฮปปี้นิวเยียร์ Happy New Year!
พลุไฟนับร้อยประเดประดังอวดโฉม กันบนน่านฟ้าผ่านจอโทรทัศน์เล็กๆ
กวินทร์และฉันโผเข้ากอดกัน แสดงความยินเมื่อปีใหม่มาเยือน กวินทร์จุงมือฉันไปยังหน้าต่างซึ่งสามารถมองเห็นแสงไฟได้บ้าง แรงปะทะของพลุไฟทางหน้าต่างทำฉันหวั่นใจกับการกลับไป ในที่ที่ไม่มีกวินทร์
“สุขสันต์วันปีใหม่ ลิต้า”
“เช่นกันจ๊ะ”
“ถ้าเธอขอพรจากฟ้าได้หนึ่งข้อ เธออยากจะได้อะไร” กวินทร์ถาม ฉันนิ่งคิดอยู่พักนึงแล้วจึงตอบ
“ฉันอยากจะรู้จัก สัมผัสรักแท้ รักอันบริสุทธิ์ แล้วเธอละกวินทร์ เธอจะขออะไร”
“พรของเธอช่างสวยงามเหลือเกิน งั้นฉันขอ ให้พรของเธอเป็นจริง”
กวินทร์ตอบพร้อมทั้ง บรรจงจูบฉันอย่างดูดดื่ม รักแท้เป็นอย่างไรฉันไม่รู้ แต่ความรักที่ฉันได้รับจากกวินทร์ ก็เพียงพอแล้วสำหรับใจดวงน้อย ๆ ของฉัน
ค่ำคืนนั้นเราคลอเคลีย บรรจงจูบ แลกสัมผัสกันอย่างดูดดื่ม กวินทร์เคลื่อนไหวอย่างช่ำชองพร้อมสัมผัสอันเร้ารัญจวน โดยเฉพาะเมื่อเขาสอดใส่ท่อนเนื้ออันแข็งแกร่งภายในกายของฉัน ความเสี่ยวซ่านที่ส่งผ่านทำให้ฉันหายลืม ความกังวลไปชั่วขณะ เวลาที่กวินทร์อยู่ในตัวฉัน เสมือนว่าฉันได้เชื่อมต่อ สู่จักรวาลอันกว้างใหญ่ ผ่านร่างกายของเขา เมื่อคนสองรวมกายเป็นหนึ่ง ความสงบสุขที่ปราศจากคำใดจะอธิบาย ได้ปรากฏตรงหน้าของฉัน ดั่งว่าฉันสามารถเอื้อมมือไปถึงพระเบื้องบน ผ่านความเร่าร้อนในเบื้องหน้า จังหวะขับเคลื่อนที่ดุดัน และถ้วนถี่ ดั่งชนวนไฟจุดประกายพลุนับล้าน ภายในตัวฉัน ชั่วอึดใจของช่วงเวลา บังเกิดพร้อมพรรณความรู้สึก สุดอนันต์จะพรรณาได้ ความสุขสมอารมณ์หมายระเบิดพร้อมต้องกันดั่งดอกไม้ผลิบานท่ามกลางสายฝน คืนแห่งความสุขที่กำลังเข้าใกล้จุดเปลี่ยนได้เริ่มขึ้น