ตอนที่ 3 ทริปจบการศึกษา
ลิต้าเจน เดอะ ซีรีส์ 1 หลงทางรักนครมายา
Image by Free-Photos from Pixabay
ตอนที่ 3 ทริปจบการศึกษา
ตอนก่อนหน้าและตอนตอนถัดไปรวมอยู่ในนี้ รวมทุกตอน
เวลาผ่านไป ประกอบกับความรู้สึกที่ฉันมีต่อกวินทร์ก็เริ่มพัฒนาขึ้นในหัวใจ
แต่ฉันมิเคยเอ่ย และไม่เคยแสดงท่าทีใด ๆ ให้เป็นที่สังเกตุ
จนกระทั้งจบการศึกษา พวกเราทุกคนได้มีมติ จัดทริปท่องเที่ยวฉลองความสำเร็จ
และเป็นการทิ้งท้าย อำลาชีวิตนักศึกษาที่ไม่มีโอกาสหวนกลับ
ในวันนั้นฉันรู้ตื่นเต้นเป็นพิเศษ เพราะจะได้ไปเที่ยวทะเลกับเพื่อน ๆที่ฉันรัก
และอาจจะได้ใช้เวลาร่วมกันกับกวินทร์เป็นครั้งสุดท้าย
ฉันมาถึงมหาวิทยาลัย ก็พบกับเพื่อน ๆ ที่ได้มาถึงก่อนแล้ว
ซึ่งกำลังจัดแจงขนข้าวของสเบียงอาหารขึ้นรถ ซึ่งมีทั้งหมดสามคัน หนึ่งในนั้นเป็นรถของกวินทร์
และของเพื่อนร่วมภาควิชาอีกสองคัน
“ลิต้าเธอไปรถฉันนะ”กวินทร์กล่าวชวน
สิ้นคำเขาก็จัดแจงยกกระเป๋าของฉันขึ้นรถ โดยมิรอคำตอบ ฉันเดินตามไปอย่างว่าง่าย
นอกจากฉันแล้วก็ยังมี เจ บิ๊ก และ ป๊อบด้วย การเดินทางของเราจึงเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
เสมือนว่าเรากำลังออกเดินทางตามล่าสัตว์ประหลาดร้ายก็ว่าได้
เมื่อถึงที่หมาย ฉันรีบตรงปรี่ไปสบถมกับเพื่อนที่รถคันอื่น ๆ
เพื่อกลบเกลือนความรู้สึกที่ฉันแทบจะกลั้นไว้ไม่อยู่
ทุกคนต่างแยกย้ายกันจัดข้าวของเข้าที่พัก ฉันพักรวมกับพวกผู้หญิง
ส่วนผู้ชายนั้นก็พักรวมกันกับพวกผู้ชาย
ช่วงบ่ายเราต่างแยกย้ายกันทำกิจกรรมที่ตัวเองสนใจ
บางคนตั้งวงเล่นไพ่ บางคนนอนเล่นอยู่ชายหาด
และ ฉันก็ไปเล่นน้ำทะเลกับสายทิพย์ เพื่อนสาวคนสนิท
“ลิต้าเธอตกลงรับทุนการศึกษาเรียนต่อปริญญาโทแล้วหรือยัง” สายทิพย์เอ่ยถาม
“กลับไปนี่ฉันว่าจะเขียนจดหมายตอบเธอละสายทิพย์” ฉันถามกลับ
สายทิพย์เป็นคนเก่ง เธอเก่งที่สุดในชั้นเรียนเลยก็ว่าได้ เธอมีความทะเยอทะยาน และมุมานะ
และเธอก็สมควรแล้ว ที่ได้รับทุนการศึกษาในระดับปริณญาโทนี้
ฉันนั้นก็อาศัยที่ว่าเป็นคนหัวดีอยู่บ้าง ประกอบกับที่บ้านนั้นปลูกฝังความเชื่อให้ฉันตั้งแต่ยังเล็ก
ว่าการศึกษาคือหัวใจสำคัญสู่ความสำเร็จ ถึงแม้ฉันจะไม่เก่งเท่าสายทิพย์
แต่ฉันก็มีโอกาสได้รับทุนการศึกษานี้ด้วยเช่นกัน
“ฉันดีใจจังเราจะได้เรียนด้วยกันอีกและก็ดีใจที่ไม่ต้องไปหาเพื่อนใหม่เอาข้างหน้า”
สายทิพย์ยิ้มเริงร่าพร้อมกับเอามือกวักน้ำใส่ฉัน
ฉันหัวเราะชอบใจ กวักน้ำกลับใส่เธอ พร้อมกับตอบกลับ
“แน่นอนที่สุดฉันจะตามไปตอแยเธอให้สนุกเลย”
วันนั้นพวกเรามีความสุขกันมาก
หลังจากอาบน้ำอาบท่า ทานอาหารค่ำกันแล้ว เราพวกเราก็มานั่งล้อมกองไฟ
ร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน พวกผู้ชายดื่มเหล้าได้กรึ่ม ๆ หัวเราะกันโยเย
ฉันและกวินทร์สบตากันอยู่บ่อยครั้ง และฉันอดคิดไม่ได้จริง ๆว่า
สายตาที่กวินทร์จ้องมองมานั้น มันมีความหมายมากไปกว่าคำว่าเพื่อน
แต่ฉันเองก็ไม่กล้าแม้จะถาม เพราะนั่นอาจหมายถึงความอึดอัดใจที่ต้องเผชิญ
หากสิ่งที่ฉันคิดมิได้มีความเป็นจริง
…
ค่ำคืนได้ผ่านคล้อย พวกเราต่างไม่อยากจากกันไปไหน
ฉันรู้สึกไม่สบายตัว จึงลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำในที่พัก
เมื่อกลับออกมานั้น ฉันต้องตกใจที่เกือบชนผู้ชายคนหนึ่งเข้าให้
เมื่อเงยหน้าขึ้นมา หัวใจฉันถึงกับเต้นแบบถี่ ๆ เพราะชายคนนั้น ก็คือ กวินทร์ นั่นเอง
“ลิต้าเธออยู่นี่เองเหรอ” กวินทร์กล่าวด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก
“จ๊ะ” ฉันขานรับ
“เธออยากไปเดินเล่นซักหน่อยไหมนั่งนานๆฉันเริ่มเมื่อย”
“ดีจ๊ะ”
ฉันตอบแบบสั้น ๆ และ หลบสายตาที่กวินทร์กำลังมองมา
เขาออกเดินนำฉันไป ฉันเดินตามโดยมิได้พูดอะไร
ในเวลานี้มีเพียงเสียงหัวใจของฉัน ที่เต้นดังเสมือนว่าออกมาเดินนำหน้าฉันไปแล้ว
กวินทร์หยุดลงตรงที่หน้าชายหาด เขาหันมาทางฉัน แล้วกล่าวว่า
“มายืนตรงนี้ซิ”
เรายืนจ้องมองไปเบื้องหน้า ที่คือน้ำทะเลที่กำลังซัดเข้าหาชายหาด
“เงียบมากเลย” กวินทร์พูดลอย ๆ
ฉันได้แต่ยืนเงียบงงงัน สับสนว่านี่คือโลกแห่งความเป็นจริง
หรือเป็นโลกในจินตนาการของพวกเรา
“เรียนจบแล้วเธอคงจะเรียนต่อตามที่เธอได้ทุนการศึกษาซินะ”กวินทร์ถาม
“ใช่แล้วหล่ะไม่เรียนก็เสียดายแย่อุตส่าห์ได้ทุนทั้งทีแล้วเธอละ” ฉันตอบพร้อมทั้งถามกลับ
“แม่ฉันจะส่งฉันไปเรียนเมืองนอก” เขาตอบพร้อมท่าทีลังเล และน้ำเสียงเศร้าสร้อย
“วิเศษไปเลยนั้นมันความฝันของคนหลายๆคนเลยนะเธอน่าจะดีใจที่มีโอกาส”
ฉันยินดีกับกวินทร์ ทั้ง ๆที่ลึก ๆแล้วก็ใจหาย ว่าฉันจะไม่ได้เจอกวินทร์อีกแล้วอย่างนั้นหรือ
“ใช่อย่างที่เธอว่าฉันควรจะดีใจแต่มันไม่เป็นอย่างนั้นเลย”
เขาเกริ่นลอย ๆ และสายตาก็เหม่อลอยไปเบื้องหน้า
“มีอะไรที่เธอไม่สบายใจเหรอเธอบอกฉันได้ทุกเรื่อง”
ฉันถามด้วยความเป็นห่วง
“มีบางอย่างที่ฉันไม่อยากจากไป”
กวินทร์พูดจริงจัง พร้อมทั้งหันมามองฉัน
“ลิต้า”
กวินทร์เรียก ฉันหันไปหากวินทร์ รอฟังว่าเขาจะพูดว่าอย่างไร
ในวินาทีนั้น ที่สายตาของเราจับจ้องกันและกัน
ความรู้สึกที่ถูกเก็บซ่อนอยู่ข้างในเหมือนจะระเบิดออกมา
โดยปราศจากคำพูด ฉันรับรู้ได้ว่าตลอดเวลา
ที่ฉันเฝ้าคิดถึงเขานั้น ในใจเขาเองก็คงไม่ต่างกัน และด้วยแรงดึงดูดที่มากมายมหาศาล
ที่ฉันเองก็ไม่อาจอธิบายได้ กวินทร์ขยับตัวเข้ามาใกล้ ใช้มือสัมผัสใบหน้าของฉัน
เขาก้มลงและบรรจงบรรจบริมฝีปากของเขาบนริมฝีปากของฉัน
สัมผัสที่อ่อนโยน ที่ฉันโหยหามานานแสนนาน กำลังโอบรัดเราเข้าด้วยกันไว้
ฉันสั่นสะเทิมไปด้วยพลังงานที่ส่งผ่านจากริมฝีปากของเขา
ไหลวนไปทั่วทุกส่วนของร่างกายฉัน ในวินาทีนั้นฉันลืมไปเสียสนิทว่า
ผู้ชายที่ฉันรัก เขากำลังจะเดินทางจากไป
ณ ดินแดนแสนไกล
…
คลิ๊กเพื่ออ่านตอนถัดไป
ตอนก่อนหน้าและตอนตอนถัดไปรวมอยู่ในนี้ รวมทุกตอน
ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ชื่นชอบเรื่องราวของลิต้านะคะ หากมีอะไรเสนอแนะ ลิต้ายินดีรับฟังและจะ นำไปพัฒนา ขอบคุณเป็นการล่วงหน้าเลยนะคะ สามารถคลิ๊กที่ลิ้งค์ด้านล่างและส่งข้อความถึงลิต้าได้เลยค่ะ หรือ จะตอบกลับมาในอีเมลล์นี้ก็ได้ค่ะ
อ่านจบแล้ว แบ่งปันให้เพื่อน ๆ คนอื่น ลิต้าจะขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
สำหรับเพื่อน ๆ ที่ได้รับเมลล์นี้ทางใดก็ตาม แต่ยังไม่ได้ลงทะเบียนรับข่าวสารสามารถลงทะเบียนได้ที่ลิ้งค์ด้านล่างค่ะ
เจอกันใหม่ในตอนถัดไปค่ะ
รัก
ลลิตา เจนเนตร
ช่องทางอื่น ๆ ในการติดตามข่าวสารของ ลิต้าเจน เดอะ ซีรีส์
เว๊ปไซค์ https://www.litajane.com/
อินสตาแกรมhttps://www.instagram.com/lalitajanette/
เฟสบุ๊กเพจhttps://www.facebook.com/lalitajanette
เฟสบุ๊กกลุ่มhttps://www.facebook.com/groups/lalitajanette