ตอนที่ 39 ฉันไม่เคย

ลิต้าเจน เดอะ ซีรีส์ 1 หลงทางรักนครมายา

Image by StockSnap from Pixabay

ตอนก่อนหน้าและตอนถัดไปรวมอยู่ในนี้ รวมทุกตอน

ทั้งที่ฉันกับเดวิทก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่ในจังหวะนั้น ฉันรู้สึกอย่างกับโดนจับได้ว่ามีชู้ก็ไม่ปาน ฉันลุกขึ้นแล้วรีบพูดแก้ต่าง 

“นี่อลัน พอดีฉันหกล้มแล้วเขาช่วยเอาไว้” ฉันพูดกุกกัก

“ผมเดวิท” เดวิทแนะนำตัวและยื่นมือออกมาเชคแฮนด์ พร้อมส่งรัสสีความเป็นอริให้กับอลัน

“ขอบคุณมากที่ช่วยลิต้าเอาไว้”​ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้สอดคล้องกับสิ่งที่เขาพูดแม้แต่น้อย แต่แสดงออกซึ่งการเป็นเจ้าของในตัวฉัน

“เดวิทเป็นเพื่อนใหม่ เราเพิ่งรู้จักกันที่นี่”  ฉันรีบโพรงออกมา ด้วยแอบหวั่นใจว่าจะทำให้อลันเข้าใจผิด คิดว่าฉันเป็นอะไรกับเดวิท มีแฟนทั้งคนแล้วยังมานั่งอ่อย แอบนึกทอดถอนใจว่าทำไมเดวิทต้องโผล่มาด้วยในเวลานี้ กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่แล้วเชียว

“ยินดีที่ได้รู้จัก” อลันตอบ 

“ลิต้า กลับไปที่โต๊ะกันเถอะ เพื่อน ๆ ของคุณกำลังตามหา” เดวิทตัดบทเอ่ยชวนฉันที่ในเวลานี้ยังอยากจะอยู่กับอลันต่อ แต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยคำได้ ได้แต่อ้ำอึ้ง เห็นทีคงชวดอดได้เชยชมสุภาพบุรุษอย่างเช่นอลันเป็นแน่แท้ ฉันยังไม่ทันตอบ อลันก็กล่าวขึ้น 

“ถ้าไม่รังเกียจ ผมขออณุญาติร่วมโต๊ะด้วยนะครับ” อลันกล่าวดั่งสัณชาติญาณรักการแข่งขันได้เข้าสิงเขา 

“เชิญซิคะ หลาย ๆ คน น่าสนุกดี” ฉันรีบพูดแก้ขัดเขิน 

ดีใจที่อลันไม่ถอดใจจากฉันเสียก่อน แต่ก็คาดเดาไม่ได้เลยว่ามันจะเป็นอย่างไรต่อไป แล้วฉันละจะวางตัวเช่นไร เมื่อไม่นานก่อนหน้านี้ฉันพึ่งจะเต้นเสียดสีน้องชายของเดวิท แล้ว เมื่อซักครู่ก็เกือบจะจูบปากแลกล้นกับอลัน ฉันนี่มันนางแพศยาตัวจริง

อลันผายมือออกเป็นเชิงสัญลักษณ์ให้เดวิทนำทาง เขาคว้ามือฉันแสดงความเป็นเจ้าของ และ ออกเดินไปอย่างเสียไม่ได้ ฉันเดินตามแรงจุง และหันมองทางอลันด้วยสายตามีความหมายลึกซึ้ง เพื่อให้แน่ใจว่าเขาเดินตามมา 

เมื่อมาถึงที่โต๊ะ ฉันเอ่ยแนะนำอลันกับทุก ๆ คน เมื่อเราทุกคนรู้จักกันแล้ว ก็ได้เวลาชนแก้วตามธรรมเนียม

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น ไหงแกกลับมาพร้อมเดวิท และ อลันได้” นีน่าขยับตัวมาใกล้แล้วกระซิบกระซาบข้างหูฉัน

ลิซ่ารีบกระโดดเข้าขนาบอีกข้าง “เธอนี่มันร้ายไม่เบา เอาสองคนเลยเหรอ” 

“เบา ๆ พวกเธอ” มายารีบปรามนีน่าและลิซ่าที่มีท่าทีตื่นเต้นเกินเหตุ

“ ฉันจะทำยังไงดี” ฉันขอความเห็นทันที

“แกไม่ต้องทำอะไร ลิต้า วางตัวกลาง ๆ แล้วดูท่าพวกผู้ชาย” นีน่าให้คำแนะนำทันท่วงที 

“ฉันเห็นด้วย” มายาว่า

ฉันพยักหัวงึกงัก ว่าไงว่าตามกัน แล้วฉันก็ยกเครื่องดื่มขึ้นดื่มอึกใหญ่ปลอบประโลมจิตใจให้สู้

นีน่าและมายาเดินกลับไปยังที่ของเธอ ส่วนลิซ่ากลับไปยังวงแขนของพ่อหนุ่มวัยกลางคนที่เธอฉอเลาะออเซาะตั้งแต่ช่วงต้นคืน เหลือเพียงฉันที่โดนขนาบซ้ายขวาไปด้วยเดวิทและอลัน 

“พวกเราวันนี้คนเยอะเรามาเล่นเกมส์สนุก ๆ กันเถอะ” ลิซ่าซึ่งมักจะมีความคิดพิเรนอยู่เสมอเอ่ยขึ้น 

“เกมส์อะไรของเธอ” นีน่าถามแบบรู้ทัน

“เกมส์นี้เรียก ฉันไม่เคย” ลิซ่าตอบยักคิ้วหลิวตา 

เดวิทหัวเราะขึ้นมาคนแรกและพูดขึ้นว่า “เอาซิ ผมเล่นด้วย น่าสนุก” 

“ฉันว่าดูท่าไม่ดี” มายาตั้งข้อสังเกตุ

“มันเล่นยังไง” ฉันถามด้วยความสงสัย

“สรุปว่าเธอเล่น” ลิซ่ารวบรัดตัดความ 

ฉันหันไปหาอลันเชิงเป็นคำถามว่าเขาจะเล่นไหม

“ว่าไงว่าตามกัน” อลันพูดบ้าง 

ลิซ่ารินวอสก้าใส่แก้วช๊อตเล็ก ๆ และวางไว้หน้าพวกเราทุกคน 

“งานนี้มีอ๊วกแน่ ๆ” นีน่าอุทาน

“เอาล่ะทีนี้ ทุกคนยกมือขึ้น ทั้งสองข้าง และแบมือออกให้เห็นชัดเจนแบบนี้” ลิซ่าเริ่มอธิบาย

พวกเราทำตามที่เธอบอก

“ดีมากทุกคน เริ่มจากฉันก่อน แล้วจึงวนไปทางขวา ฉันจะพูดสิ่งที่ฉันไม่เคย และถ้าคนใดเคยในสิ่งที่ฉันไม่เคย คนนั้นต้องยกแก้วขึ้นดื่ม ชัดเจนไหมจ๊ะ” ลิซ่ายิ้มอย่างมีเลศนัย 

“ห๊า ฉันต้องตายแน่ ๆ” ฉันอุทาน

“บอกก่อนนะ กรุณาใช้ความคิดสร้างสรรค์ อย่าเอาอะไร ๆ น่าเบื่อ แบบใครก็ไม่เคยทั้งนั้น ให้คะแนนพิเศษสำหรับความคิดสร้างสรรค์แนวใต้สะดือ” 

“ต้องแบบนี้ซิ” เดวิทปรบมือชอบใจ

“น้อย ๆ หน่อยยัยลิซ่า” นีน่าปราม 

“เอาหล่ะ เริ่มละนะ ฉันไม่เคย ...” ลิซ่าพูดเสียงลากยาวทิ้งจังหวะเพิ่มความตื่นเต้น

หัวใจของฉันเต้นตึกตัก ๆ 

“ฉันไม่เคยโดนทางก้น” ลิซ่าพูดจบ ฉันถอนใจ โล่งอกไปที หันมองรอบตัวว่ารอบนี้มีใครโดนบ้าง 

ยัยนีน่าลดมือลงช้า ๆ และยกว๊อดก้าขึ้นกระดกรวดเร็วจบ 

“นีน่า เธอ” ฉันอุทานด้วยความตกตระลึง 

“อย่าถาม” นีน่ารีบปราม “คนต่อไปเลย” ทุกคนหัวเราะชอบใจ

หนุ่มวัยกลางคนที่ปกติพูดน้อย หันมาทางลิซ่าแล้วพูดว่า “คุณอยากจะลองซักครั้งไหม ผมจัดให้ได้” 

ลิซ่าหันไปตบไหลเขาเบา ๆ แก้เขิน

“เอาหล่ะตาผมบ้าง” เขาพูดต่อ พวกเรายกมือขึ้นเตรียมพร้อม “ผมไม่เคยฉี่ลงในทะเล” 

พวกเราทุกคนลดมือลง ยกว๊อดก้าขึ้นกระดก และกุมท้องขำ 

“คุณล้อเล่นใช่ไหม ใคร ๆ เขาก็ฉี่ทั้งนั้น”​ ลิซ่ามองดูผู้ชายของเธออย่างฉงน

นีน่ายกว๊อดก้ารินในแก้วทุกคน ทีนี้ตาฉันเอาคืนบ้าง

“ฉันไม่เคย พิศวาสอยากมีอะไรกับใครบางคนในกลุ่มนี้” นีน่าพูดอย่างภูมิใจว่าเธอคงสามารถทำให้ทุกคนดื่ม และนั่นก็เห็นจะจริง ทุกคนลดมือลงรวมทั้งฉัน อลัน และเดวิท และยกว๊อดก้าขึ้นกระดกพร้อมกัน ฉันไม่กล้าสบตาทั้งอลันและเดวิท เพราะก็คือพวกเขาคนใดคนหนึ่งนี่แหละที่ฉันจะมีอะไรด้วยในคืนนี้

“คุณเป็นคนฉลาดมาก นีน่า” อลันถึงกับชม คราวนี้ตาผม เขารินเครื่องดื่มให้ทุกคน และนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง 

“ผมไม่เคยจูบเพศตรงข้ามที่ผมเพิ่งรู้จัก” อลันนิ่งไปซักพักและพูดต่อว่า “เพศเดียวกันผมก็ไม่เคยนะครับ” ทำเอาทุกคนพากันหัวเราะ

อีกครั้งที่เราทุกคนยกแก้วขึ้นดื่มอย่างพร้อมเพียง 

“ลิต้า ตาเธอแล้ว” นีน่าใช้มือโบกไปมาตรงหน้าของฉัน ที่กำลังเหม่อนึกไปถึงโมเมนต์ที่ฉันและอลันใกล้ชิดกันจนเกือบสัมผัสริมฝีปากของกันและกัน เขาไม่เคยจูบผู้หญิงที่เพิ่งรู้จัก เป็นไปได้อย่างไร ไม่น่าเชื่อว่ายังมีผู้ชายอย่างนี้เหลืออยู่อีก

“เอิ่ม” ฉันถอนหายใจสองสามที ฉันพยายามคิดถึงสิ่งที่ดูพิเรนเพื่อไม่ให้โดนมองว่าน่าเบื่อ 

“ฉันไม่เคย...” ฉันอึ้งหยุดเล็กน้อยช่างใจว่าจะพูดดีหรือไม่ 

“อะไรพูดมาซิ” ลิซ่าอดรนทนไม่ได้ 

“มีวันไนท์สแตนด์”​ ฉันพูดทั้งกลืนน้ำลายดังเอือก

ทุกคนหันมองฉันเป็นตาเดียว และ ต่างลดมือลงยกแก้วขึ้นดื่ม ยกเว้นอลันที่มองฉันเป็นประกายดั่งเจอเพชรในตรมเข้าให้ และแก้วของเขายังคงเต็มอยู่ 

“คุณก็ไม่เคยเหรอ” ฉันถามอลัน

“ผมดูเชี่ยวชาญอย่างนั้นเชียวหรือ” เขาตอบ

ฉันอดประทับใจในตัวเขาเสียไม่ได้

“ตาคุณแล้วเดวิท” 

“ผมไม่เคย...”

เราเล่นเกสม์ ฉันไม่เคย และได้เรียนรู้ความลับของกันและกัน ต่างพาฉันหัวเราะอย่างสนุกสนาน พร้อมกับอาการเมามายที่มากขึ้นทุกขณะ